Afscheid komt nu heel dichtbij
Door: Nienke
Blijf op de hoogte en volg Nienke en Tineke
07 Oktober 2013 | Zuid-Afrika, South Africa
Lieve allemaal,
Het duurt nu niet lang meer en dan ben ik weer op Nederlandse bodem. Geeft een vreemd gevoel moet ik zeggen. Ik zie er naar uit om iedereen weer te zien, maar om hier afscheid te nemen, valt niet mee. Het was prettiger geweest als Nederland en Zuid Afrika dichterbij elkaar zouden liggen, om af en toe even te kunnen buurten. Maar helaas. Dus we proberen nog maar alles uit deze laatste week te halen en alles hier goed af te ronden.
Vorige week dinsdag was een dag dat ik 's ochtends in het ziekenhuis ben geweest. 's Middags geholpen met huiswerk en een jongen geholpen met gitaar spelen. Ook vinden ze het hier erg leuk om wat Nederlandse woorden te leren. Onderandere 'doeg' is een favoriet en is hier nu veel als groet te horen.
Woensdag ben ik met vho Rosinah naar Tohoyando Childrens Home geweest. Dit is een huis wat wordt ondersteunt door de regering hier. De medewerkers hier zeggen regelmatig dat het daar allemaal veel beter is, maar het enige wat ze daar beter voor elkaar hebben, wat ik heb gezien, is de hoogte van het salaris. Er is weinig personeel voor veel kinderen. Ze vangen ook kinderen met een verstandelijke beperking op. Dit vraagt meer aandacht van de medewerkers, maar omdat ze daar met zo weinig personeel zijn, worden ze soms vast gebonden. Erg triest! Tevens zijn er geen stoelen en tafels. Dus alles wordt op de grond gedaan, zoals eten en huiswerk maken. Ook is er soms een maand geen groente en vlees, dan eten ze alleen maispap (porridge). Ze zijn afhankelijk van leveranciers waar de regering contracten mee heeft gesloten, maar daar wordt erg veel in geshoemeld. Bij elkaar is de situatie daar dus veel slechter dan hier. Is moeilijk te begrijpen dat dit mogelijk is hier.
De volgende dag ben ik sinds lange tijd weer een dag meegeweest met de home based care. Onderandere op bezoek geweest bij een vrouw van over de 100 jaar. Ze woont met haar dochters en ligt alleen nog maar op bed. Een erg dun klein vrouwtje. Verbaasde me dat ze nog geen decubituswonden had. Ze was erg dankbaar dat ze deze leeftijd heeft bereikt.
's Middags met een meisje van hier naar de kliniek geweest. Ze heeft tubercolose en moest sputum brengen ter controle. Vandaag hebben we de uitslag opgehaald en ze is genezen. Ze zei zelf: Dit is een zegen van God. Dus vandaag hebben we een klein feestje hier.
Tineke heeft nog wat werkjes en lesmateriaal opgestuurd die ik heb vertaald en vrijdagmorgen naar de primary school hier heb gebracht. Ze lieten het niet zo merken, maar waren er geloof ik wel blij mee. :)
Zaterdag de dag lekker op stap geweest met Maartje. We hebben Aart en Marcella van Soest opgezocht. Zij hebben net buiten Louis Trichart een lodge en winkel waarmee ze lokale kunstenaars ondersteunen. Gekletst, lekker gegeten, gewandeld en souveniers gekocht. Het is zeker een aanrader om daar te gaan kijken als je hier bent. We hebben ons daar de hele dag kunnen vermaken.
Gister was een hele gewone zondag met kerkdienst en cursus voor de oudste kinderen hier. Ondertussen kleine alledaagse dingen gedaan, zoals zingen, spelen, luiers verschonen, eten klaarzetten, knuffelen enz, enz.
Vandaag met een dietist naar een basisschool geweest om de jongste klassen te screenen op onder- en overgewicht. Ook de oogarts, tandarts en verpleegkundigen waren mee om op hun gebied de kinderen te checken. Erg leuk om te doen!
En zo vliegen de dagen voorbij, maar ik weet nu al dat dit niet de laatste keer is dat ik hier ben, als het aan mij ligt. Ook vanuit Nederland wil ik ze blijven ondersteunen. In welke vorm, daar moet ik nog even goed over nadenken, maar ik heb al wel zo mijn ideeen.
Voor jullie weer alle goeds en ons tot ziens is dichtbij!
Doeg! :)
Liefs Nienke
Het duurt nu niet lang meer en dan ben ik weer op Nederlandse bodem. Geeft een vreemd gevoel moet ik zeggen. Ik zie er naar uit om iedereen weer te zien, maar om hier afscheid te nemen, valt niet mee. Het was prettiger geweest als Nederland en Zuid Afrika dichterbij elkaar zouden liggen, om af en toe even te kunnen buurten. Maar helaas. Dus we proberen nog maar alles uit deze laatste week te halen en alles hier goed af te ronden.
Vorige week dinsdag was een dag dat ik 's ochtends in het ziekenhuis ben geweest. 's Middags geholpen met huiswerk en een jongen geholpen met gitaar spelen. Ook vinden ze het hier erg leuk om wat Nederlandse woorden te leren. Onderandere 'doeg' is een favoriet en is hier nu veel als groet te horen.
Woensdag ben ik met vho Rosinah naar Tohoyando Childrens Home geweest. Dit is een huis wat wordt ondersteunt door de regering hier. De medewerkers hier zeggen regelmatig dat het daar allemaal veel beter is, maar het enige wat ze daar beter voor elkaar hebben, wat ik heb gezien, is de hoogte van het salaris. Er is weinig personeel voor veel kinderen. Ze vangen ook kinderen met een verstandelijke beperking op. Dit vraagt meer aandacht van de medewerkers, maar omdat ze daar met zo weinig personeel zijn, worden ze soms vast gebonden. Erg triest! Tevens zijn er geen stoelen en tafels. Dus alles wordt op de grond gedaan, zoals eten en huiswerk maken. Ook is er soms een maand geen groente en vlees, dan eten ze alleen maispap (porridge). Ze zijn afhankelijk van leveranciers waar de regering contracten mee heeft gesloten, maar daar wordt erg veel in geshoemeld. Bij elkaar is de situatie daar dus veel slechter dan hier. Is moeilijk te begrijpen dat dit mogelijk is hier.
De volgende dag ben ik sinds lange tijd weer een dag meegeweest met de home based care. Onderandere op bezoek geweest bij een vrouw van over de 100 jaar. Ze woont met haar dochters en ligt alleen nog maar op bed. Een erg dun klein vrouwtje. Verbaasde me dat ze nog geen decubituswonden had. Ze was erg dankbaar dat ze deze leeftijd heeft bereikt.
's Middags met een meisje van hier naar de kliniek geweest. Ze heeft tubercolose en moest sputum brengen ter controle. Vandaag hebben we de uitslag opgehaald en ze is genezen. Ze zei zelf: Dit is een zegen van God. Dus vandaag hebben we een klein feestje hier.
Tineke heeft nog wat werkjes en lesmateriaal opgestuurd die ik heb vertaald en vrijdagmorgen naar de primary school hier heb gebracht. Ze lieten het niet zo merken, maar waren er geloof ik wel blij mee. :)
Zaterdag de dag lekker op stap geweest met Maartje. We hebben Aart en Marcella van Soest opgezocht. Zij hebben net buiten Louis Trichart een lodge en winkel waarmee ze lokale kunstenaars ondersteunen. Gekletst, lekker gegeten, gewandeld en souveniers gekocht. Het is zeker een aanrader om daar te gaan kijken als je hier bent. We hebben ons daar de hele dag kunnen vermaken.
Gister was een hele gewone zondag met kerkdienst en cursus voor de oudste kinderen hier. Ondertussen kleine alledaagse dingen gedaan, zoals zingen, spelen, luiers verschonen, eten klaarzetten, knuffelen enz, enz.
Vandaag met een dietist naar een basisschool geweest om de jongste klassen te screenen op onder- en overgewicht. Ook de oogarts, tandarts en verpleegkundigen waren mee om op hun gebied de kinderen te checken. Erg leuk om te doen!
En zo vliegen de dagen voorbij, maar ik weet nu al dat dit niet de laatste keer is dat ik hier ben, als het aan mij ligt. Ook vanuit Nederland wil ik ze blijven ondersteunen. In welke vorm, daar moet ik nog even goed over nadenken, maar ik heb al wel zo mijn ideeen.
Voor jullie weer alle goeds en ons tot ziens is dichtbij!
Doeg! :)
Liefs Nienke
-
07 Oktober 2013 - 17:59
Oom Anne En Tante Maaike:
Lieve Nienke
Wat een bewogen verhaal en ja de kinderen met handicaps vragen toch een speciale verzorging en dan zie dat dat soms moeilijk gaat maar je schreef al dat je ideeen hebt voor hier in nederland . Ik kan me voorstellen dat je het nu allemaal een beetje moeilijk gaat vinden .Ook komen er weer emoties maar weet : wat je gezaait hebt dat zul je oogsten en dat je er op deze manier al die maanden er mocht zijn dat is een cadeau geweest Nog heel veel liefde wensen we je daar toe en heel gauw tot ziens en welkom thuis! -
07 Oktober 2013 - 18:56
Nelleke:
Jaaahaa Nien, bezig baasje hoor! Sjonge, je bent er maar druk mee.
Heerlijk om de laatste week zoveel mogelijk te genieten en op te snuiven, fijn hoor.
Tot heeel snel!
X -
07 Oktober 2013 - 19:04
Carolien:
Hee zus!
Leuk om je verhalen te lezen. Vandaag waarschijnlijk de laatste vanuit Afrika..?
Ik ben benieuwd naar alle foto's en filmpjes die je nog hebt gemaakt!
Maar gelukkig duurt het nog maar een week en dan zien we je weer!!
Geniet nog van alles wat je deze week gaat doen en alvast sterkte met afscheid nemen.
Liefs Carolien -
07 Oktober 2013 - 20:31
Elise:
Wat ben je op veel terreinen bezig en tot zegen. Geniet nog van de laatste tijd daar en tot snel! -
08 Oktober 2013 - 09:07
Pieter:
Lieve Nienke,
Kijken of het nú wel lukt. Het al een paar keer geprobeerd een bericht te plaatsen, maar elke keer werd het niet opgeslagen. Maar ik ben zo ontzettend trots op je en ja...het was wel te verwachten toen ik al die verhalen las, dat je graag blijft ondersteunen en nog weer eens terug wil gaan. Heel begrijpelijk. Je bent echt een zegen voor deze mensen.
Maar ik zie er ook weer naar uit om jou weer terug te zien in Nederland!
Fijn, dat je ons dmv je verhalen hebt meegenomen in je bezigheden daar.
Ik wens je nog een hele goede week daar en sterkte met het afscheid nemen.
Liefs, Pieter -
08 Oktober 2013 - 09:18
Agnes:
Hey Nienke,
Tjee wat gaat dat sneeeeeel! t Is dus al je laatste week! Niet te geloven... Superleuk om je verhalen te lezen. Ik had er vandaag mooi twee in een want om een of andere reden kon ik je 41gr met pepernotenverhaal niet openen, tot vandaag! Je zult het Afrikaanse gaan missen he... Ik sprak Tineke kortgeleden die al vol plannen voor een volgend vertrek zit. Jij vast niet minder;-) Hier is verder alles goed, een paar zonnige warme (!) oktoberdagen achter de rug, Epke is wereldkampioen geworden, volgens Knot zijn we uit de recessie en ondertussen is mijn verlof begonnen. Wie weet treffen we elkaar wel binnenkort..?! Ik heb nu alle tijd, haha!
Geniet van de laatste dagen en een voorspoedige reis naar huis toegewenst!
Lfs Agnes -
08 Oktober 2013 - 11:10
Eelco En Meta:
Lieven Nienke,
We kunnen een aftel kalender gaan maken en stickers gaan plakken.
Want de drie maanden zijn bijna voorbij.
Wat heb je veel meegemaakt, wat een indrukken.
Wat heb je veel kunnen doen, ze zullen je gaan missen.
Afscheid nemen zal moeilijk zijn, maar aan de andere kant van de wereld wachten mensen je weer op die graag weer willen zien.
De tekeningen van de kinderen liggen al klaar met de tekst: Nienke WELKOM terug in Nederland.
Geniet nog van de laatste dagen.
Groetjes Eelco en Meta
Annelot, Sanneke, Lieselotte en Loïs -
08 Oktober 2013 - 14:20
Ina Van Vliet:
Er is een tijd van komen
Er is een tijd van gaan.
Er is een tijd van met 1 been in Takalani
en met 1 been in Apeldoorn te staan.
Ina van vliet -
08 Oktober 2013 - 20:38
Tante Roelie:
Lieve Nienke,
Het is schrijnend als je dit verhaal leest, al die kinderen, soms met een verstandelijke handicap, die het in voor onze begrippen wel heel erg slecht hebben.
Jouw laatste week schiet nu op en het zal een dubbel gevoel geven, fijn dat je weer naar huis gaat maar akelig dat je het daar achter moet laten. Ik begrijp dat je gedachten al weer gaan en je vol met plannen zit.
We wensen je deze laatste week veel sterkte toe bij je werk, het afscheid en straks de reis en hopen je op de familiedag te mogen begroeten. Heel veel liefs, ook van oom Klaas,
Tante Roelie -
08 Oktober 2013 - 22:19
Alinda:
Ha Nienke,
Heel veel succes in je laatste weekje...geniet er nog even van!!
Liefs Alinda -
09 Oktober 2013 - 15:35
Willemien Dijkman:
Hoi lieve Nienke,
Nu is het zover, het zit er bijna op.
Ongelooflijk, ik zie ons nog zo in Apeldoorn in die school vlakbij jouw huis om afscheid te nemen!
Toen leek 3 maanden een hele lange tijd en halverwege voelde dat ook nog zo.
Maar nu het dan (bijna) voorbij is, denk ik: wat is het voorbij gevlogen!
Toch heb je heel wat meegemaakt en zal je opschrijfboekje ook wel helemaal bol staan van alle ervaringen die je hebt opgedaan.
Dat staat mooi op je CV, maar het is nog veel mooier in je hart en in je gedachten, wat een verrijking als ik het allemaal zo lees.
Ik kijk er naar uit om je weer 'live' te spreken en vooral te zien, we zullen het deze week nog met een telefoontje moeten doen. ;)
Nog veel plezier daar de laatste dagen en geniet ook van het afscheid, de dankwoorden en waardering die je ongetwijfeld gaat krijgen!!! Je hebt het verdiend met al je inzet en betrokkenheid!
Een goede vliegreis en tot snel!!!!!
veel liefs van René, Willemien en Simon
-
11 Oktober 2013 - 14:23
Maarten, Mirjam En Jasmijn:
Hoi Nienke,
Wat zijn de afgelopen maanden snel gegaan.. Voor jou vast een heel dubbel gevoel; enerzijds het afscheid nemen en anderzijds iedereen in Nederland weer zien.
Wel enorm gaaf dat je zoveel hebt kunnen betekenen voor de kinderen daar en dat je ons hier bewust maakt van onze rijkdom! Wat hebben wij het hier dan goed he! Vorige week is Tineke hier op kraambezoek geweest. We hebben samen de foto's bekeken van jullie reis. Hierdoor kreeg ik een beetje een indruk van jullie leven daar, heel bijzonder maar ook heel aangrijpend!
Nienke, geniet van je laatste dagen en heel veel sterkte met afscheid nemen!
Tot snel!
Liefs, Mirjam -
12 Oktober 2013 - 13:28
Tineke:
Lieve Nien,
Het zit er bijna op... Wat is het snel gegaan! Ik weet nog dat we buiten zaten en jij vertelde aan de kids: ik blijf iets langer, tot 14 okt. Dat leek toen heel ver weg..
Geniet nog van de laatste dagen! Maar volgens mij lukt dat wel!
Heel veel succes met afscheid nemen, ik weet hoe t is;)
Goeie vlucht en ik kijk er naar uit om je weer te zien. Kunnen we samen zingen: ek mis you, suid afrika!
X Tien -
13 Oktober 2013 - 15:26
Jantina:
Lieve Nienke,
Hoogstwaarschijnlijk je laatste blog gelezen vanuit Takalani ... heel veel sterkte met afscheid nemen, het zal zeker niet eenvoudig zijn om daar alles los te moeten laten ... een hele goede reis en we zien er naar uit om je komende week weer te ontmoeten! We hopen tot gauw!
Hartelijk groet van Anton en Jantina. -
13 Oktober 2013 - 18:37
Machiel:
Lieve Nienke,
Bedankt voor het vertellen van je belevenissen! Het afscheid komt nu heel dichtbij - fijn dat je het zo goed hebt gehad, dat maakt het afscheid ook weer moelijker, aan de andere kant, het zal ook fijn zijn weer thuis te zijn. Wat een dubbele gevoelens! Sterkte met afscheid nemen, in je hart neem je zoveel mensen mee, goede reis, en van harte welkom in Nederland. We zullen blij zijn dat je weer hier bent!
Hgr, ook van tante Albertje, oom Machiel. -
13 Oktober 2013 - 21:37
Tante Attie:
Lieve Nienke,
Ja nu komt het wel héél dichtbij om afscheid te nemen; je hebt nog weer een enerverende week achter de rug en zoals je al zei door de telefoon het is allemaal wel dubbel: je wilt er wel blijven en aan de andere kant trekt Nederland en de familie ook weer! heel begrijpelijk allemaal.
We wensen je sterte toe met afscheid nemen en hopen dat je een goede en voorspoedige reis zult hebben!
Tot ziens op 19 oktober!
Lieve groeten ,ook van oom Gé, van tante Attie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
