Belevenissen vanuit Venda

Lieve allemaal,
Hier weer een nieuw verslag van onze belevenissen. Maar eerst bedankt voor al jullie lieve reacties! Het doet ons goed om reacties vanuit Nederland te krijgen.
Inmiddels zijn we al iets meer geland en draaien we mee in alles wat er gaande is in het kindertehuis. Maandag zijn we de dag gestart met een bezoek aan de principal van Siloam Primary school. Dit is een soort algemeen directeur. We moesten toestemming hebben om de school te bezoeken. Tineke werd onderworpen aan een heel vragenvuur, onder andere of het wel echt vrijwillig was. Maar we kregen toestemming al leek het niet van harte. Daarna op naar de pre-school (samen met vho Rosinah), dit is een soort crèche en kleuterschool. Erg leuk om te zien en we kregen ook daar heerlijk te eten. Deze school is opgezet door een Schotse vrouw. Goed te zien hoe ze dit heeft aangepakt en hoe vol nieuwe ideeen ze zit. Zelfs voor de geiten die daar vrij rond lopen heeft ze plannen. Het onderwijs zag er goed uit, er zaten 13 kinderen in de klas. Om daar te komen hebben we voor het eerst in een pick-up gezeten. Deze biedt plaats voor 2 voorin dus de ander moest plaatsnemen in de bak. Een hele ervaring rijker!
Dinsdag zijn we voor het eerst naar Siloam Primary school geweest. Deze school is naast het kindertehuis, dus we kunnen er lopend heen. De kinderen rennen ons al tegemoet, we voelen ons net Sinterklaas. We werden nu leuker ontvangen dan de dag daarvoor. Gelukkig;) We hebben allebei al les gegeven de eerste dag, Nienke over gezonde voeding en Tineke Engels.
We denken wel dat de mensen bang zijn dat we moe worden. De school begint om 7.00 uur, maar wij worden pas om 10.00 uur verwacht. Om 13.00 uur moeten we weer terug zijn. Luxe tijden. We hebben ook al aangeboden om de kinderen ‘s morgens te douchen (5.00 uur) maar ook dit was niet nodig. Misschien in het weekend…
Op school wordt erg negatief gesproken door de leerkrachten over de kinderen van ons kindertehuis. Ze hebben geen boeken bij zich, geen potloden, letten niet op en werken niet goed. We hebben hier met vho Rosinah over gepraat, maar dit komt vooral door wat de kinderen hebben meegemaakt. Ook de spullen hoeven geen probleem te zijn, want er is genoeg voorraad. ‘s avonds na de avondsluiting hebben de childcareworkers gevraagd wie er geen potlood had. Dit waren ong 30 van de 50 kinderen. Ze konden bij ons een nieuwe halen, voorzien van naam. Net een echt kantoor. Het eerste potlood sneuvelde na 5 min, dat laat ook zien hoe vol agressie sommige kinderen zitten. De medewerkers hier doen echt goed hun best en houden van de kids. Ze vertellen ook dat ze ze missen als ze thuis zijn.
Woensdag zijn we weer naar school geweest, dit keer naar grade 6 (gr 8). Er zitten 53 kinderen in de klas en wij hebben ze samen wiskunde gegeven. Gelukkig is Nienke daar heel goed in, dus samen kom je wel een eind. Daarna zijn we allebei naar een andere groep gegaan. Ze bereiden hier trouwens niets voor, we mogen zelf weten welk vak we geven en wat we daar dan doen. Zelfs de leraren weten niet welke bladzijde gemaakt moet worden. Dus we hebben op goed geluk wat gekozen. Ze zijn erg blij en vinden het geweldig wat we hier doen. We want you every day.
Nienke is al heel wat klassen afgeweest om te vertellen over gezonde voeding. In grade 6 bij TIneke was een hoofdstuk aan de beurt over Mandela, democratie en de apartheid. Het was bijzonder, heel mooi, en ook vreemd, beschamend om hier als blanke les over te geven aan een zwarte klas.
Wat wel heel schrijnend is, is dat de kinderen in niveaugroepen zitten en de leraren ook duidelijk maken dat de zorgleerlingen niets kunnen. Dit zeggen ze ons waar het kind bij zit. He does know nothing. Tijdens een van de lessen waar Tineke bij zat, werd binnen een halfuur 2x een kind geslagen. Echt naar om te zien. Ook de oudere jongens vertellen dit. In hun klas wordt elke dag geslagen. De leraar heeft ook een stok in zn hand. Wij vinden het niet raar dat de kinderen elkaar slaan tijdens het spelen, ze zien dit van hun leraar.
‘s middags hebben we onze eerste Venda-rijles gehad. Vho Patrick is met ons naar Makhado geweest, we hebben boodschappen gedaan en daarna allebei een stuk gereden. Erg leuk! Af en toe een geit langs de weg, maar het voelt heerlijk om hier te rijden. En papa en mama: de auto is nog heel en wij gelukkig ook;)
Dus wij waren helemaal vrolijk, tot we bij het kindertehuis aankwamen. Een moeder van 4 kinderen is ernstig ziek en ze denken dat ze binnenkort zal overlijden. De kinderen mochten haar bellen en ze proberen dat ze nog langs kan komen. De kinderen kunnen niet naar haar toe, omdat ze hen ernstig mishandeld heeft. Ongelofelijk… Naar om te zien hoe verdrietig ze zijn dat ze zo ziek is, en dat ze toch zoveel van haar houden, ondanks wat er is gebeurd. We hebben 1 van de jongens een tekening laten maken, wat gelijk een soort van afscheidsbrief is geworden. Belangrijk voor hem om haar iets te kunnen geven, en tegelijk ook om een stukje te kunnen verwerken. Vandaag warden de kinderen eerder van school opgehaald, omdat de moeder zou komen, maar er was geen auto beschikbaar. Dit ging dus niet door en wordt op zn vroegst pas maandag. Je ziet hier ook echt de Afrikaanse cultuur in terug… We hopen dat ze elkaar nog kunnen zien.
Vandaag zijn er weer 4 nieuwe kinderen opgenomen in het kindertehuis, omdat ze thuis erg verwaarloosd warden. We hopen dat ze het hier goed gaan krijgen.
Verder zijn we bezig om de kinderen te helpen met hun huiswerk en hebben we het gezellig met ze. Vooral ‘s avonds heb je leuke gesprekken met de oudere kinderen (dit keer met een cakeje dat we hadden gekocht..)
Het weer: we zijn jaloers op jullie! De afgelopen dagen was het erg koud, ongeveer 14 graden overdag. Jas aan dus! De mensen hier lopen met dekens om, winterjassen, handschoenen en mutsen.
We eten veel rijst en porridge. Gisteren hadden we aardappels, heerlijk! Echt zitten smullen, het viel vast op dat ons bord veel sneller leeg was. Vandaag vis, mmm. De kids eten trouwens echt veel: ‘s morgens brood, om 10 uur rijst op school, om 2 uur rijst in het kindertehuis, om 6 uur weer rijst. 4 maaltijden dus, hoe doen ze dat?
Dan nog wat anders leuks: we hebben in Nl geld opgehaald om hier goed te kunnen besteden. A.s. vrijdag gaan we bespreken met de boardmembers wat daarmee gaat gebeuren. Maar we werden gisteren gevraagd om even op kantoor te komen. Ze hadden een brief ontvangen van het diaconal bureau over de special gift en vroegen zich af of dit voor ons was, om te kunnen besteden in het Krugerpark en om te tanken. Met de beste wil van de wereld krijg je zoveel geld hier niet op in korte tijd. We hebben gelachen en duidelijk gemaakt dat dit echt een gift is voor het kindertehuis. Dus dat komt goed!
De korte samenvatting: het gaat hier goed, soms is het heftig, maar we genieten.
Dan nog een verzoek voor jullie: we horen van veel van jullie dat jullie voor ons bidden, bedankt! Zouden jullie dat ook willen voor de kinderen in het kindertehuis en dan speciaal voor de 4 kinderen met de zieke moeder, dat ze haar nog kunnen zien, en voor de 4 nieuwe kinderen, dat ze hier warm ontvangen worden en snel kunnen wennen? Thanks!
Speciaal voor vho Ge en vho Rinkse: Jullie krijgen de hartelijke groeten terug. Jullie naam wordt hier veel genoemd en morgen gaan we naar jullie school!
Veel liefs!
Nienke en Tineke