Oerhollandse pannenkoeken in een zonnig Afrika

Lieve allemaal,

Daar zijn we weer! Het is hier nog steeds genieten, en er is een heleboel gebeurd deze week. Hier weer een verslag...
We zijn gebleven bij vorige week dinsdag. 's Morgens zijn we naar de Siloam Primary school geweest. Het was een pittige dag. Er is hier een lerarentekort, waardoor klassen soms uren zelfstandig werken. Wij worden ingezet om alle gaten op te vullen.We werden allebei geplaatst in een grade 5. Het begon leuk, maar op een gegeven moment werd het erg onrustig. Logisch, als je bedenkt dat de kinderen eerst 2 uur hebben kunnen keten en je niet hun moedertaal spreekt. Het was zo erg, dat Tineke na een aantal waarschuwingen besloot om uit de klas te gaan en een andere klas les te geven die geen leraar had. Achteraf had ze er spijt van, want terwijl ze les gaf aan grade 7, zag ze door het raam dat zeker 10 kinderen stokslagen kregen van 2 leraren die buiten in de zon zaten. Vreselijk! Dit wil je niet, en je wilt er zeker geen deel van de aanleiding van zijn. We hebben besloten om in de pauze naar huis te gaan. Hier staan we niet achter, voor vandaag is het genoeg geweest. Gelukkig wachten er thuis 2 schattige peuters, die ons helemaal platknuffelden;) Das beter dan 50 pubers.
Woensdag zijn we met frisse tegenzin weer naar school gegaan. Dit keer ging het beter. Maar we voelen ons er niet helemaal op ons gemak, je bent op je hoede. 's Middags hebben we nog een hele tijd gepraat met vho Rosina op haar kantoor. Er was een inspectie, die heel positief uitviel. Maar ook wel een aantal aandachtspunten. Als de stroom hier uitvalt gebruiken ze kaarsen. Deze zetten ze met een beetje vet op de grond. Heel gevaarlijk. In de omgeving is dit jaar een kindertehuis afgebrand. Vandaar dat dit van de inspectie niet meer mag en moet er een aggregaat komen. Maar dit is erg duur... Tussen de 90.000 en 200.000 Rand (9000 en 20.000 euro). Ook een aantal deuren moeten vervangen worden. Dit komt voornamelijk omdat de kinderen er niet voorzichtig mee zijn.
Donderdagmorgen vertrokken we naar het resort. Dit werd iets later, omdat we eerst nog met een van de jongens naar het ziekenhuis zijn geweest. Hij heeft een blessure opgelopen bij het voetballen. Tineke heeft hem gebracht en is een tijdje blijven wachten. Maar alles gaat hier op zn Afrikaans. Je moet zeker 2 uur wachten voordat je de spreekkamer binnen bent. Wel erg leuk om eens in een ziekenhuis te kijken. Ze is weer eerder teruggekomen, omdat wij weggingen. Gelukkig bleek het met de jongen mee te vallen. Hij had een scheurtje in een spier.
Toen we wilden vertrekken, werden we voorgesteld aan de moeder die ernstig ziek was. Ook dit was heel apart, want wij zagen een vrouw blakend van gezondheid. Ze zag er zeker niet uit alsof ze binnenkort zou sterven. De kinderen waren erg blij om haar te zien. Voor ons lijkt het meer alsof ze een psychisch probleem heeft en op deze manier probeert om haar kinderen te zien, of zelfs terug te krijgen.

Toen was het echt tijd om te gaan. Eerst zijn we naar Makhado geweest om boodschappen te doen. Als blanke heb je veel bijkijks, heel apart om mee te maken.De auto volgeladen en na een mooie rit kwamen we aan in Thsipise. We kregen een superschattige rondavel, een rond huisje met een rieten kap. Eerst lekker in het zonnetje geluncht, want het is hier eindelijk mooi weer! Daarna het park verkend, apen gespot en gezwommen. 's Avonds heerlijk gegeten: hamburger/ cheeseburger met als toetje brownie en ijs. 's avonds op de kamer al onze filmpjes gekeken, en dat zijn er veel! Tineke hangt de Japanner uit;D
Het huisje was echt leuk, het leek wel alsof we op huwelijksreis waren. Hebben we die vast binnen!
's Morgens na het ontbijt was ons terras ingenomen door een paar apen. Lekker dan. Gelukkig was er een stoere tuinman die ze wel even voor ons weg wilde jagen.
Lekker gedoucht en toen weer op naar de kids, die we stiekem toch wel hebben gemist. Het is echt heel stil zonder hen. En zij hadden ons ook gemist. We moesten beloven dat we dit weekend niet weer weggingen.

's Middags kregen we bezoek uit Nederland. Een gezin dat hier gewoond heeft en nu op vakantie is. Bij het voorstellen bleken we ze via via te kennen: het is de broer van Marnix Visscher. Heet je Noorlandt? Ken je Anton? Hoe toevallig, it's a small world. We hebben een echte Venda-dans gedanst, compleet met traditionele kleding.
Daarna zijn we met hen meegegaan naar mevr Kruger, zij werkt hier in het ziekenhuis en komt ook uit NL. Het was erg leuk om haar te ontmoeten! We hebben thee gedronken met oumabiskuit, en bijgepraat.

Zaterdag werd het dan eindelijk weer een dag op Takalani. We hebben er een feestje van gemaakt! 's Morgens hebben we brooddeeg gemaakt. dat was nog een uitdaging, omdat we maismeel hadden ipv bloem. Maar het is gelukt en ze vonden het geweldig. We zaten er helemaal onder, maar hebben veel lol gehad! 's Middags hebben we pannenkoeken en cakes gebakken. We stonden wel met zn 10en in de keuken, want ze wilden allemaal helpen. Wat was het gezellig! It's a good day today, because everyone is feeling happy. We are so blessed! Inderdaad! We hebben echt genoten. Alleen jammer dat maar 1 van onze 2 pannen goed bakte, en dat iedereen een pannenkoek wilde proeven. Dus na 2 uur hadden we er nog steeds maar 8. Uiteindelijk heeft iedereen een halve gekregen. Een van de kleintjes bleef maar roepen: wonderful, wonderful. Toen we weer in de keuken stonden bleef hij schooien, voor het raam en dat werkt natuurlijk altijd!
Zondag zijn we met mevr Kruger mee geweest naar een blanke kerk in Louis Trichard, ong een uur rijden. We werden speciaal welkom geheten. Er waren 2 diensten na elkaar, met daartussen een half uurtje om koffie te drinken. En op te warmen, want het was steenkoud in de kerk.
's Middags hebben we Nederlandse liedjes met haar gezongen, daarna gegeten met de rest.
Daarna heeft Nienke huiswerk gemaakt met een aantal kinderen en Tineke de jongens gitaarles gegeven. Ze heeft verteld dat de gitaar hier blijft, dat leverde een big smile op. Really! But you love it also to play. Dat klopt, maar thuis staat er nog 1. Dat voelt haast beschamend om te zeggen. Hij komt hier in ieder geval goed terecht!
Eind van de middag hebben eerst de cake uitgedeeld, heerlijk! Daarna hebben we kanjertraining gegeven. Dit is een sociaal-emotionele training die Tineke op school ook geeft. Het is gericht op elkaar vertrouwen, dramastukjes, een spelletje, complimenten geven. Ze vonden het erg leuk, maar ook wel onwennig. ze zijn gewend om elkaar veel uit te lachen... We hopen dat ze hier iets van oppikken.
's Avonds hebben we op de kamer gegeten met de childcareworkers. Degenen die er deze week zijn hebben veel humor! We maken veel lol en leren ze Nederlandse woorden. Geweldig! Hoe gaat het? Het gaat goe!
Daarna nog wat huiswerk met de jongere kinderen gemaakt, gebeld met de familie in NL, echt leuk om bij te praten!

Vandaag zijn we naar Tshikevha geweest, een christelijke prive-school. Fam Drayer: ze hadden ons eerst gezegd dat jullie op Gondo hadden gewerkt, maar dat bleek niet zo te zijn. Het was wel heel leuk om vandaag hier te kijken.
Ongelofelijk, wat een mooie school. Tineke zou er zo wel willen werken! We werden heel warm ontvangen, kregen een rondleiding langs de 3 verschillende bouwen. Overal werden we begroet, af en toe konden we een stukje van een les bekijken. We werden geintroduceerd als Lieke en Tieke, vooruit maar...
Er stond een heerlijk ontbijt en lunch voor ons klaar, echt niet meer normaal. Ze zijn zo gastvrij, daar word je verlegen van. Afvallen gaat hier trouwens ook niet lukken...
We zijn onder de indruk van de warme sfeer die hier heerst, de sociale veiligheid en het goede onderwijs dat ze hier geven. Wat een verschil met Siloam. En tegelijk ook schrijnend, want de kinderen die hier zitten hebben rijke ouders die dit onderwijs kunnen betalen. ' Onze' kinderen hebben dat niet. Dus het verschil tussen arm en rijk zal op deze manier altijd blijven bestaan.

Morgen gaan we voor de laatste keer naar de Siloam school. 's Middags gaan we eettafels kopen. Ze hebben hier voor 53 kids maar 2 tafels. Dus dat wordt wel eens tijd. Van wo- vr zitten we in het Krugerpark. Time flies!!

Speciaal voor opa Hamstra: Alvast van harte gefeliciteerd met uw verjaardag! Een hele fijne dag (ook de 17e!)

Een warme groet vanuit een zonnig Afrika! liefs Nienke en Tineke