Gelukkig hebben we de foto's nog;)
Door: Tineke
Blijf op de hoogte en volg Nienke en Tineke
21 Augustus 2013 | Zuid-Afrika, South Africa
Lieve allemaal,
Ndi madekwana vanuit Apeldoorn! Gisteren ben ik weer aangekomen in Nederland. Erg raar om hier weer te zijn, maar het went snel! De tijd in Afrika is voorbij gevlogen, maar het was geweldig om mee te maken! We hebben zoveel mooie dingen gezien en gedaan. Elke keer als ik er over vertel weet ik niet waar ik zal beginnen. En thuis weten ze dat ik inderdaad heel veel te vertellen heb;)
Over de laatste week hebben jullie inmiddels kunnen lezen. Afgelopen zondag hadden we een afscheidsceremonie. Ongelofelijk, dat had ik nooit verwacht als je hier 4 weken bent. Tegelijk is het erg mooi, ook goed voor de kinderen om bewust afscheid te nemen. We hebben het woordeloos boek vertelt (het evangelie aan de hand van 5 kleuren) en de kinderen daar een armbandje van gegeven, in een pakketje samen met ballonnen, stickers, kauwgom en de kaarten uit Nederland. Verder heb ik met een aantal kinderen 'You raise me up' gezongen. Tijdens het oefenen zeiden ze al: You make us cry with this song. Dat klopt, maar dan doe ik zelf gezellig mee. Samen met Nienke hebben we daarna nog Give thanks with a gracefull heart (breng dank) gezongen, ook echt gaaf!
Daarna eten met de board en toen het dansfeest met de kids. Echt superleuk, wat hebben we genoten! En inderdaad, konden we toen de tijd maar stil zetten.
Het is ongelofelijk wat een band je in deze kort tijd met de kinderen opbouwt. Je bent echt een onderdeel van hun familie. Zo benoemen ze dat zelf ook. Heel waardevol. Ze vertrouwen je, vertellen persoonlijke dingen. We hebben ook een hoop lol gemaakt en veel gelachen. Ze kennen inmiddels ook een Nederlands woord: kakkerlak! Af en toe wezen ze naar de grond, om ons op de kast te krijgen. Maar het is wel heel lief dat Blessing en Renaitte mij kwamen redden toen ik gillend uit bed sprong omdat er een kakkerlak over mn dekbed liep. Iehl!
Maandag hadden we op het vliegveld nog veel tijd om te kletsen. Een aantal kinderen moest nog een levensloop opschrijven, voor een nieuwe folder over het kindertehuis. Wij lazen er een, waar op de achterkant nog een hele brief voor Nienke en mij stond. Echt kippenvel, wat stonden er mooie dingen in. Hoe kan ik nu nog weggaan?
De vlucht terug ging heel goed, weinig turbulentie. En we kwamen zelfs eerder dan gepland op Schiphol.
Daar stonden mama en Jolanda te wachten. Ik was te herkennen aan de roze koffer (thanks Ronkje!) want mn haar was ingevlochten dus ze zagen me niet direct;)
Ik ben echt dankbaar voor deze tijd, het is by far het mooiste dat ik in mijn leven heb meegemaakt. Het was moeilijk om afscheid te nemen, maar de mooie herinneringen blijven altijd. En wie weet zie ik Venda nog eens terug!
Bedankt voor al jullie leuke berichtjes, het was elke keer weer leuk om die te lezen. Fijn dat jullie zo met ons meegeleefd hebben! Ik kijk er naar uit om jullie weer persoonlijk te spreken.
En Nienke, geniet van de mooie tijd die nog gaat komen!
Liefs Tineke
Ndi madekwana vanuit Apeldoorn! Gisteren ben ik weer aangekomen in Nederland. Erg raar om hier weer te zijn, maar het went snel! De tijd in Afrika is voorbij gevlogen, maar het was geweldig om mee te maken! We hebben zoveel mooie dingen gezien en gedaan. Elke keer als ik er over vertel weet ik niet waar ik zal beginnen. En thuis weten ze dat ik inderdaad heel veel te vertellen heb;)
Over de laatste week hebben jullie inmiddels kunnen lezen. Afgelopen zondag hadden we een afscheidsceremonie. Ongelofelijk, dat had ik nooit verwacht als je hier 4 weken bent. Tegelijk is het erg mooi, ook goed voor de kinderen om bewust afscheid te nemen. We hebben het woordeloos boek vertelt (het evangelie aan de hand van 5 kleuren) en de kinderen daar een armbandje van gegeven, in een pakketje samen met ballonnen, stickers, kauwgom en de kaarten uit Nederland. Verder heb ik met een aantal kinderen 'You raise me up' gezongen. Tijdens het oefenen zeiden ze al: You make us cry with this song. Dat klopt, maar dan doe ik zelf gezellig mee. Samen met Nienke hebben we daarna nog Give thanks with a gracefull heart (breng dank) gezongen, ook echt gaaf!
Daarna eten met de board en toen het dansfeest met de kids. Echt superleuk, wat hebben we genoten! En inderdaad, konden we toen de tijd maar stil zetten.
Het is ongelofelijk wat een band je in deze kort tijd met de kinderen opbouwt. Je bent echt een onderdeel van hun familie. Zo benoemen ze dat zelf ook. Heel waardevol. Ze vertrouwen je, vertellen persoonlijke dingen. We hebben ook een hoop lol gemaakt en veel gelachen. Ze kennen inmiddels ook een Nederlands woord: kakkerlak! Af en toe wezen ze naar de grond, om ons op de kast te krijgen. Maar het is wel heel lief dat Blessing en Renaitte mij kwamen redden toen ik gillend uit bed sprong omdat er een kakkerlak over mn dekbed liep. Iehl!
Maandag hadden we op het vliegveld nog veel tijd om te kletsen. Een aantal kinderen moest nog een levensloop opschrijven, voor een nieuwe folder over het kindertehuis. Wij lazen er een, waar op de achterkant nog een hele brief voor Nienke en mij stond. Echt kippenvel, wat stonden er mooie dingen in. Hoe kan ik nu nog weggaan?
De vlucht terug ging heel goed, weinig turbulentie. En we kwamen zelfs eerder dan gepland op Schiphol.
Daar stonden mama en Jolanda te wachten. Ik was te herkennen aan de roze koffer (thanks Ronkje!) want mn haar was ingevlochten dus ze zagen me niet direct;)
Ik ben echt dankbaar voor deze tijd, het is by far het mooiste dat ik in mijn leven heb meegemaakt. Het was moeilijk om afscheid te nemen, maar de mooie herinneringen blijven altijd. En wie weet zie ik Venda nog eens terug!
Bedankt voor al jullie leuke berichtjes, het was elke keer weer leuk om die te lezen. Fijn dat jullie zo met ons meegeleefd hebben! Ik kijk er naar uit om jullie weer persoonlijk te spreken.
En Nienke, geniet van de mooie tijd die nog gaat komen!
Liefs Tineke
-
21 Augustus 2013 - 23:30
Anne Enmaaike :
O wat leuk om de foto,s te zien zo krijgen we eenbeetje idee hoe het er uit ziet. Bedankt voor jou verslag tineke en heel veel succes weer in nederland en nienke wat sta je er leuk op tussen alle kinderen ,maar wat zien ze er goed uit of is dat een vertekend beeld?Sterkte hoor en dikke knuffel vanuit drachten -
22 Augustus 2013 - 10:28
Ina Van Vliet:
Ja weer terug.
Weer wennen.
Weer een cultuur verandering
Je hoofd nog vol.
Lichamelijk terug maar de gedachten zijn nog in Venda.
Kinderen waar ook ter wereld zijn allemaal hetzelfde.
Hebben allemaal hetzelfde nodig.
En hoe kunnen we dat voor elkaar krijgen vanuit onze verantwoordelijkheid.
Doen wat je hand vindt om te doen.
En dat hebben jullie gedaan op deze manier.
Ik wens jou Tineke in onze cultuur een gezegend schooljaar toe.
Geniet ook daar weer van.
Groet van mij, Ina van Vliet -
23 Augustus 2013 - 09:00
Tante Roelie:
Hallo Tineke,
Wat leuk om de foto's te bekijken. Iedereen geniet, dat zie je zo. We wensen je alle goeds toe hier in Nederland en sterkte nu je weer voor de klas moet staan.
Hartelijke groet, oom Klaas, tante Roelie -
23 Augustus 2013 - 21:19
Alinda:
Leuk om de foto's te zien!! En je vlechtjes zijn er alweer snel uit Tineke (leuk dat ik je ff tegenkwam gisteren:))...Ben benieuwd naar jouw volgende verhalen Nienke, leuk om er nu een beetje een beeld bij te hebben. Liefs! -
26 Augustus 2013 - 23:22
Hans Drayer:
Mooie verhalen Tineke en nu weet je het uit eigen ervaring! Afrika grijpt je bij de keel op een goede manier dan wel te verstaan en laat je niet meer los.
-
27 Augustus 2013 - 21:25
Elske:
Tineke, wat fijn dat je het daar zo mooi hebt gehad en fijne herinneringen eraan hebt!
Nienke, leuk om jou verhalen te blijven lezen en geniet er nog maar ontzettend van!
Liefs Elske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
