Halverwege

Lieve allemaal,

De weken vliegen voorbij. Ben alweer halverwege de tijd dat ik hier zal zijn. Het is goed om hier te zijn. De band met de mensen hier wordt sterker en sterker. Het is soms wel eens lastig om mijn aandacht goed te verdelen. Al de 53 kinderen willen graag aandacht, hulp met huiswerk, spelletje doen, dansen enz. De dagen zijn haast tekort voor wat ze allemaal vragen.
Ik zal proberen om weer een verslag van de afgelopen week te plaatsen.
Dinsdag ben ik een dagje met Mw Kruger uitgeweest. We hebben heerlijk gelopen en genoten van de Soutpansberg, Hanglip in Louis Trichart. Na onze wandeling, wat soms wel even zoeken was hoe we moesten lopen, hebben we de familie van Rooyen bezocht. Een ouder echtpaar die veel voor de Venda's betekenen. Lieve mensen die op hun 82e nog erg sterk zijn en zo even de berg achter hun huis beklimmen. We werden meteen uitgenodigd om een keer een weekend te komen logeren. Wat een hartelijke mensen.
Terug in Siloam bij Mw Kruger (Maartje) gegeten. Lekker aardappels en brocolli. Samen uit deZuid Afrikaanse Bijbel gelezen, Job 38-42: 6. Mooi om na zo'n dag in de natuur dit te lezen.
Woensdag en donderdag ben ik weer met de home based care meegeweest. Verschillende bezoeken gebracht, onder andere aan het politiebureau waar ze condooms hebben uitgedeeld. Schokkend om te horen dat er 60 gevallen van misbruik/mishandeling per maand binnenkomen alleen al in Siloam. Ook hebben we een bezoek gebracht aan een naaiproject voor vrouwen. Ze maken voornamelijk de traditionele kleding. Kreeg meteen wat aangemeten. Ook diverse ouderen bezocht en ze geholpen met schoonmaken. Ik geniet ook van deze dingen. Ook al kan ik maar een klein beetje Venda, het is fijn om met deze mensen om te gaan.
Op Takalani ben ik veel met de kinderen aan het spelen, ze aan het helpen met hun huiswerk enz. De kleinste (Godani) zoekt me ook telkens op. Ze zegt nu ook mijn naam. Als ik haar toch eens mee kon nemen in mijn bagage als ik weer terug naar Nederland moet...
Vrijdag was mijn eerste dag in het ziekenhuis. Een speciale dag. Er start vandaag een programma voor medewerkers: The biggest loser. Het begin was meteen een grote inspanning voor de deelnemers: 30 min wandelen en een uur aerobics. Heerlijk om zo actief bezig te zijn. Was voor mij een tijd geleden om zo intensief te sporten. Op woensdag en vrijdag gaan ze weer met de deelnemers sporten. Ik ga proberen daaraan te blijven deelnemen ook om de anderen te motiveren. Ook een dietist van het ziekenhuis doet actief mee. Ze hebben in het ziekenhuis een team van 6 dietisten. 3 mannen en 3 vrouwen. In NL vindt je haast geen mannen in ons vak, hier is dat heel normaal. De rest van de dag een rondleiding door het ziekenhuis gehad. Wordt regelmatig gevraagd naar dr Helms, Spijker, Snoep en Egmond. Moet ze helaas teleurstellen dat ik ze niet ken, maar misschien dat ik terug in NL een bezoek kan brengen aan mw Helms. Van Maartje begreep ik dat ze ook in Apeldoorn woont.
De gitaar van Tineke wordt goed gebruikt. Leuk om te zien/horen dat het gitaarspelen telkens beter gaat.
Van de zaterdag heb ik een relaxdagje gemaakt. Lekker met een boek in het zonnetje zitten lezen, geholpen in de keuken en nog wat wiskunde uitgelegd. Het is hier nu heerlijk weer. De kinderen verbazen zich erover dat de kleur van mijn huid veranderd. Ook mijn steile haar blijft bijzonder. Daar blijven ze maar aan plukken en voelen.

Het gaat gelukkig goed met de kinderen. Iedereen is weer lekker aan het spelen. Ook het jongetje waar ik over schreef is nog wel wat zwak, slaapt nog veel, maar hij doet weer lekker mee. Er is vorige week ook weer een nieuw jongetje gekomen. Hij leek zich meteen thuis te voelen en is vrolijk. Dat is goed om te zien.

Voor jullie in Nederland alle goeds gewenst. Geniet van het mooie weer.
Succes weer met alles nu de vakanties weer ten einde lopen.
Liefs vanuit een zonnig Siloam. xx